Przejdź do zawartości

Kwas podchlorawy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kwas podchlorawy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

HClO

Inne wzory

HOCl[1]

Masa molowa

52,46 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

7790-92-3

PubChem

24341

DrugBank

DB14135

Podobne związki
Podobne związki

HBrO, HIO, HClO
2
, HClO
3
, HClO
4

Pochodne

podchloryny: NaClO, Ca(ClO)
2

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Kwas podchlorawy, nazwa Stocka: kwas chlorowy(I), HClO – nieorganiczny związek chemiczny, jeden z tlenowych kwasów chloru. Jest nietrwały i znany tylko w postaci rozcieńczonych roztworów[2][3].

Otrzymywanie

[edytuj | edytuj kod]

Można go otrzymać rozpuszczając chlor w wodzie. Następuje wówczas dysproporcjonowanie[2]:

Cl
2
+ 2H
2
O ⇄ HClO + H
3
O+
+ Cl

W wyniku tej reakcji w nasyconym wodnym roztworze ok. 1/3 chloru przekształca się w HClO[2].

Lepszą metodą jest reakcja chloru z zawiesiną tlenku rtęci(II)[2][3]:

2Cl
2
+ 2HgO + H
2
O → HgO·HgCl
2
+ 2HClO

W ten sposób uzyskał go w 1834 r. jego odkrywca, Antoine Balard[4].

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Kwas podchlorawy jest bardzo słabym kwasem, natomiast ma silne właściwości utleniające[3] i jest stosowany jako środek wybielający i odkażający[2]. Podczas przechowywania ulega dysproporcjonowaniu do kwasu chlorowego i solnego[2]:

2HOCl + OCl
→ ClO
3
+ 2H+
+ 2Cl

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Neil G. Connelly i inni, Nomenclature of Inorganic Chemistry. IUPAC Recommendations 2005 (Red Book), International Union of Pure and Applied Chemistry, RSC Publishing, 2005, s. 336, ISBN 978-0-85404-438-2 (ang.).
  2. a b c d e f g Hypochlorous acid, [w:] Pradyot Patnaik, Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, s. 387–388, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).
  3. a b c Adam Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 574–576, ISBN 83-01-13816-5.
  4. Thomas Graham, Elements of Chemisty, t. 4, Baillière, 1840, s. 367 [dostęp 2022-02-07].